(આસમાં સે આગે… ….હટગઢ, ૨૦૧૯)
*
સામે જ પગથિયાં હતાં
પણ વાદળ નીચે ઉતરી આવ્યાં હતાં
એમાં એ અડધેથી જ ગરકાવ થઈ ગયાં હતાં
ચડું કે ન ચડુંનો સવાલ
બેકપેકનું વજન વધારી રહ્યો હતો.
વાદળની પેલે પાર
આ પગથિયાં નહીં હોય તો?
એ અડધે જ પતી ગયાં હોય તો?
શું હશે પગથિયાંના પેલા છેડે?
પર્વતનું શિખર?
કે ખીણ?
પગથિયાં મને ઉપર લઈ જશે
કે ખીણમાં પટકશે?
બંને પગ બેકપેકમાં પેક કરી દઈ
હું
વાદળ હટી જાય એની રાહમાં
ત્યાં જ ઊભો છું-
-સદીઓથી.
– વિવેક મનહર ટેલર
(૨૯-૦૯-૧૯- ૫.૩૦ મળસ્કે)