બારમાસી અમાસો

તેજકુંડાળું…. …ડેટ્રોઈટ, ૨૦૨૪

વિવસ્વાન* મોઢું ફુલાવીને બેઠો,
‘નથી ઊગવું’ કહી ન જાણે ક્યાં પેઠો.

અને તારલાઓય જિદ્દે ચડ્યા છે,
નિયત સ્થાનથી સહેજ પણ ના ડગ્યા છે;
પડી છે સવાર,
છતાં અંધકાર
ગગનની અટારીથી ઉતરે ન હેઠો,
વિવસ્વાન મોઢું ફુલાવીને બેઠો.

અમારા ગગનથી જે વહેતો થયો છે,
એ ચાંદો શું કંઈ આવું કહેતો ગયો છે?-
ન કોઈ દિવાકર,
ન કોઈ શશિયર,
હવે બારમાસી અમાસોને વેઠો…
વિવસ્વાન મોઢું ફુલાવીને બેઠો.

– વિવેક મનહર ટેલર
(૦૨-૦૯-૨૦૨૪)

(*વિવસ્વાન= સૂરજ)

પ્રકાશ દ્વાર…. બ્રાયસ નેશનલ પાર્ક, ૨૦૨૪

21 thoughts on “બારમાસી અમાસો”

વાહહ વાહહ.. ગગનની અટારી..
બારમાસી અમાસોને વેઠો..!
અચ્છા હે.

વાહ.. નવીન કલ્પનોનું સરસ ગીત..

અનન્ય કલ્પન ! વાંચતા જ મનની અંદરના બાળકે આંખો પટપટાવી… ખરેખર આ વાત સાચી?
બહુ સરસ! મજા આવી ગઈ!

મજા આવી

મસ્ત

વાહ સુંદર ગીત
વાહ

વાહ જી વાત.. નવાં જ કલ્પનો. મોજ પડી

વાહ જી વાહ્.. નવાં જ કલ્પનો. મોજ પડી

અદ્ભુત… કશ્યપ ના પુત્ર,,, વિવાસ્વાન.. સૂર્ય ને રૂસણા નો હક!!! ખરેખર વિચારશીલ કરી દીધી..

ખૂબ સરસ, સુંદર શબ્દાંકન સર,શશિયર શબ્દ અદ્ભૂત

બહુ સરસ્. તમે અમેરેીકામા ક્યા છોૂ ? તમને મલવુ હોય તો કઈ આશા ખરેી ?

શબ્દો છે શ્વાસ મારા