પ્રાર્થના એકે સાંભળી જ નહીં,
જિંદગી! તું મને મળી જ નહીં.
બંદગીમાં જરૂર કચાશ હશે,
એ મળી તે છતાં મળી જ નહીં.
ક્યાંય કોઈ કમી ન રાખી છતાં
દુઆ એકે કદી ફળી જ નહીં
દુર્દશા જાણે પૂંછ હનુમંતી,
ભીમયત્નો છતાં ચળી જ નહીં.
ગૂંચ ગૂંચ જ રહી ગઈ, કારણ
બેઉ બાજુ તેં સાંકળી જ નહીં.
ચંદ શબ્દોની આપ-લે જ હતી,
પણ પછી કળ કદી વળી જ નહીં.
નામ શું દેવું એ નદીનું જે
જઈ સમંદર સુધી, ભળી જ નહીં.
ફોન, બસ ફોન તુર્ત સળવળ્યા
એ વિના ભીડ સળવળી જ નહીં
– વિવેક મનહર ટેલર
(૦૮-૨૧/૦૨/૨૦૨૪)
વાહ 👌
@રચનાઃ
આભાર
ખૂબ સરસ રચના, વાહ, જય હો
@વિનોદ માણેક:
ખૂબ ખૂબ આભાર
અંતિમ શેરની અભિવ્યક્તિ 👌👌👌
@દિવેન ધીમર:
આભાર
સુંદર અભિવ્યક્તિ..
દુર્દશા, ફોન..વાહ.
ખૂબ ખૂબ આભાર સુનીલભાઈ
વાહ,
સુંદર ગઝલ.
ચોથો અને સાતમો શેર વિશેષ ગમ્યા.
અભિનંદન💐
@બીના ગોસ્વામી
ખૂબ ખૂબ આભાર
એ મળી તે છતાં મળી જ નહીં… ખૂબ સરસ રચના 👌💐
@ભારતી ગડા:
ખૂબ ખૂબ આભાર
છેલ્લો શેર….ફોન વાહ…બસ ! હવે આ જ સ્થિતિ છે…સરસ સરસ
@અસ્મિતા શાહ:
સાચી વાત,… ખૂબ ખૂબ આભાર
Waah mali chhata mali nahi! ❤️
@અમી:
ખૂબ ખૂબ આભાર
‘ ગૂંચ ગૂંચ જ રહી ગઈ……વાહ,સરસ રચના….
સાથે તસ્વીરો પણ..
@તનુ પટેલ:
ખૂબ ખૂબ આભાર
દુર્દશા જાણે પૂંછ હનુમંતી, ( Sankatmochan ) 🙏🏻
ભીમયત્નો છતાં ચળી જ નહીં.
– વિવેક મનહર ટેલર – waah !
(૦૮-૨૧/૦૨/૨૦૨૪
@પૂનમ:
ખૂબ ખૂબ આભાર