આપણી સમજણ, સમાધાનો બધું તકવાદી છે,
એટલે સંબંધ વર્ષોનો છતાં તકલાદી છે.

રાત-દહાડો રાત-દહાડાની જ બસ બરબાદી છે,
શબ્દ, ઠાલા શબ્દ કેવળ આપણી આબાદી છે.

બેઉ બોલે: ‘હા, હું સઘળું સાંભળું છું, માનું છું’ –
પણ ખરે તો આપણો આ ‘હું’ જ ખરો વિખવાદી છે.

માર્ગ છે સામે જ પણ સૂઝે નહી લેવો કયો;
આપણી જેમ જ આ સમજણ પણ ખરી જેહાદી છે!

શું બચ્યું છે આપણામાં આપણા જેવું કશું?
આપણામાં શું કશું એવું છે જે સંવાદી છે?

છેલ્લી સહિયારી સિલક પણ પૂરમાં સ્વાહા થશે…..
માત્ર વરસાદી નથી, આ રાત જો! ઉન્માદી છે.

– વિવેક મનહર ટેલર
(૦૯-૧૧-૨૦૨૦/૧૭-૦૨-૨૦૨૨)