ખબર તમામની જે તંતોતંત રાખે છે,
એ ખુદની વાતના વ્યંજન હલંત રાખે છે.
વિચાર જન્મની સાથે જ અંત રાખે છે,
ન મૂકો તંત તો સંભવ અનંત રાખે છે.
બધા જ શ્વાસ ભલે નાશવંત રાખે છે,
છતાંય જો તું, તને એ જીવંત રાખે છે.
નગર વિરાન છે ગરમીમાં, પણ આ ગરમાળો,
રૂઆબ તો જુઓ, કેવો જ્વલંત રાખે છે!
એ રોમરોમથી છલકે છે એના શી રીતે?
આ સાદગી જે ફકત સાધુસંત રાખે છે.
પલક ઝપકશે ને મોસમ ફરી જશે, જોજો,
સ્મરણનો જાદુ છે, ખિસ્સે વસંત રાખે છે.
તમે ગયાં એ છતાં ત્યાં જ રહી ગયાં છો હજી,
એ એક-એક સ્મરણ મૂર્તિમંત રાખે છે.
– વિવેક મનહર ટેલર
(૦૩-૦૬/૦૫/૨૦૨૦)
Beautiful…..
મત્લા જ બહુ ગમી ગયો..વાહ..
સુંદર ગઝલ..
વાહ….ગરમાળો અને વસંત..ખૂબ સરસ ગઝલ
એ રોમરોમથી છલકે છે એના શી રીતે?
આ સાદગી જે ફકત સાધુસંત રાખે છે. Aahaa…sughandhi 🌸
– વિવેક મનહર ટેલર
(૦૩-૦૬/૦૫/૨૦૨૦)
તમે ગયાં એ છતાં ત્યાં જ રહી ગયાં છો હજી
વાહહહ લીલાં સૂકાં સમયનું ખૂબ સરસ વર્ણન
વાહ વાહ… ખૂબ સરસ મજાની ગઝલ…
સુંદર ગઝલ
Wah…garmalo..ur favourite
સરસ ગઝલ
… હલંત રાખે છે 👌
કદાચ સાહિત્ય એકેડેમી ના કાર્યક્રમમાં તાજેતરમાં જ સાંભળી છે 👍💐
સુંદર ગઝલ….
વાહ! ખૂબ સુંદર
વાહ. સુન્દર્
વાહ
સરસ ગઝલ
એન્ડ કાફિયાની ચુસ્તતા કાબિલે તારીફ
વાહ ..
પહેલો અને ત્રેીજો શેર
અહ્હ્હા …..
બહુ જ ગમ્યા…..
પ્રતિભાવ પાઠવનાર તમામ મિત્રોનો હૃદયપૂર્વક આભાર….