ખીલ્યા સૂરજ ડાળે ડાળે..
*
કેવો ટ્વિસ્ટ લીધો ગરમાળે,
ઊગ્યા સૂરજ ડાળે-ડાળે.
લીલી નિરાશા ને વીલી પ્રતીક્ષાએ
સદીઓ લગ કેવો ટટળાવ્યો!
ખોટું વવાયાની ખાતરીને છેલ્લે પો’ર
સરપ્રાઇઝ આપીને જગાડ્યો,
અધખુલ્લી આંખો ને બારીમાં થઈને મને
પીળી આશાઓ પંપાળે…
શ્રદ્ધા-સબૂરીના સાઇનબૉર્ડ થઈ હવે
સેરોની સેરો ઝળુંબશે,
રોજ-રોજ થોડાં થોડાં તડકાના ટીપાંઓ
મારા હોવાને અજવાળશે;
મારા માટે છે હવે ઉજળો-હૂંફાળો
ઉનાળો જે દુનિયાને બાળે.
– વિવેક મનહર ટેલર
(૧૫-૦૫-૨૦૧૯)
*
ઉષ્ણચક્ર…
Waah
Mast..!!
કેવો ટ્વિસ્ટ લીધો ગરમાળે,
ઊગ્યા સૂરજ ડાળે-ડાળે.
ઉપાડ જ એવો છે જે કૃતિના અંત સુઘી આપોઆપ ચાલ્યું જવાયું..
ભઈ વાહ વાહ ને વાહ…..
Wah…garmalo
વાહ.સરસ .ઉજળો-હૂફાળો ઉનાળો
વાહ.. ખૂબ સરસ ગીત.
ઊગ્યા સૂરજ ડાળે ડાળે
પીળી આશાઓ પંપાળે…
વાહ કવિ
વાહ…સરસ…ઉનાળાનો વૈભવ ગરમાળાની ડાળીએ.
વાહ વાહ ખૂબ સરસ
ગીતને ઉઘાડતી પ્રથમ બે પંક્તિઓ જાણે ગઝલનો મત્લા
ઉનાળો પણ આહલાદક હોય… એવું વહાલ ઉમટે…
અધખુલ્લી આંખો ને બારીમાં થઈને મને
પીળી આશાઓ પંપાળે…આ જ કવિતાની મજા, આ જ ગરમાળાનું ગીત…કયાં બત હૈ કવિ…..
મારા માટે છે હવે ઉજળો-હૂંફાળો
Ghar(Malo)
ઉનાળો જે દુનિયાને બાળે…
– વિવેક મનહર ટેલર –
વાહ સરસ ગીત
વાહ… સરસ મઝાનું ગીત…
અતિ સુંદર