(બ્લૉગવિશ્વમાં ફરી ડોકિયું…. ….કાચિંડો, મે-૨૦૦૭)
શ્વાસોના ટાંકણાથી ભીતર ના ખોતરાયું,
રહી રહીને પાછા ફરવું એથી સિરે લખાયું.
મારું જ મારી સાથે વર્તન છે ઓરમાયું-
આ આટલા વરસમાં ખુદને ન ઓળખાયું ?
તારું સ્મરણ તો ઊંડે, ઊંડે દીધું’તું દાટી,
ગઝલોનું થઈને જંગલ રૂંવે-રૂંવે શું છાયું?
આખું જીવન આ મારું જીવાયું એ રીતે,બસ-
મારે જવું હતું ક્યાં ને ક્યાં જઈ ચડાયું?
આંસુથી ‘દઈ વિદાય જ પાછાં વળો’ એ ન્યાયે,
આંખોના પાદરેથી પાછાં વળી જવાયું.
યાયાવરોને જોવા સરવર લગી ગયા સૌ,
આવી ગયા સમૂળગા, સ-મૂળગું અવાયું?
પાંખો કપાયેલી લઈ સરતા આ શ્વાસ સામે,
હર ક્ષણ ઝઝૂમવાનું, હર કોઈ છે જટાયુ.
-વિવેક મનહર ટેલર
લગભગ બે મહિના લાંબી રજા ભોગવીને આજે ફરી પોતાના ઘરે પાછો ફરી રહ્યો છું. ધાર્યું હતું કે આ અનિશ્ચિત આરામના અવધિમાં મારી જાતને ભીતરથી ખોતરીશ. મારી ગઝલોમાં જે હજી ખૂટે છે એને શોધવાની અને સુધારવાની કોશિશ કરીશ. નવી ગઝલની આબોહવા સમજવાનો અને શ્વસવાનો યત્ન કરીશ. આજે બે મહિનાના અંતે લાગે છે કે આમાનું કદાચ કશું થઈ શક્યું નથી. મારી જાતને ઓળખવાનું કે મારા સરનામે મારાથી પહોંચવાનું- કશું શક્ય બન્યું નથી. એટલે આ શોધ જારી રહેશે અને સમયની પગદંડી પર ક્યારેક મને મારા ઈચ્છેલા પગલાંની છાપ મળી જશે એવી આશામાં કપાયેલી પાંખ લઈને આ સફર પુનઃ આદરી રહ્યો છું ત્યારે આ સમયગાળામાં મારી “ખબર” લેતા રહેલા આપ્તજનોને કહેવા માટે ગળામાં એક લાગણીભર્યા ડૂમા સિવાય બીજું કાંઈ નથી. આ પ્રદીર્ઘગાળામાં પણ આ એક શ્વાસ કદાચ ભીતર કશું ખોતરી શક્યો નથી, એટલે જ એના નસીબમાં સતત પાછા આવતા રહેવાનું લખાયું હશે ને ! તો લો, આ આવ્યો પાછો…. મળતા રહીશું, ફરીથી શબ્દના રસ્તે… (હવેથી માત્ર દર શનિવારે, નવી અથવા જૂની કાવ્યકૃતિ સાથે!)
Welcome back my friend. To me your ghazals remind me of Robert Chapman’s quotation: “A quotation, like a pun, should come unsought, and then be welcomed only for some propriety of felicity justifying the intrusion.”
—
s. vaidya (SV)
વ્હાલા મિત્ર,
ભલે પધાર્યા…. 🙂
સરસ ગઝલ લઇને આવ્યા છો, ( as usual ).
મને આ બે શેર સૌથી વધુ ગમ્યા…
મારું જ મારી સાથે વર્તન છે ઓરમાયું-
આ આટલા વરસમાં ખુદને ન ઓળખાયું ?
આખું જીવન આ મારું જીવાયું એ રીતે,બસ-
મારે જવું હતું ક્યાં ને ક્યાં જઈ ચડાયું?
પણ મને આ શેર જરા ઉપ્પરથી ગયો, હોં 😀
યાયાવરોને જોવા સરવર લગી ગયા સૌ,
આવી ગયા સમૂળગા, સ-મૂળગું અવાયું?
welcome back Dost,! ! ! 😀
Good starting,
i like this one mooooooooooooost
& yes also your new Face in this photograph (બ્લૉગવિશ્વમાં ફરી ડોકિયું) 😀
Very nice shoot,
મારા મિત્ર વિવેક,
અહીં તારી ગેરહાજરીના દિવસોમાં પણ તું હાજર હતો..
તું આવ્યો છે ફરી અધૂરી ઊડાન સાથે.. તને તારી શોધમાં સફળતા મળે એવી ઈચ્છા ….
વાત આ ગઝલની કરું તો… ના.. કોઈ એક કે બે શેરને અલગ નથી કરી શકી. પરંતુ જીવનના મર્મમાં કેટલું ઊંડાણ છે એ માપ માટે મમળાવવા જેવી ગઝલ લાગી.
અભિનંદન સાથે સ્નેહસાભાર
very nice gazal, good start after alpviram.
wel come back…………….sir
sundar gazal……
સુંદર ગઝલ વિવેકભાઈ.. આવી જ સુંદર ગઝલો લખતાં રહો
tamari sodh kyare poori thaase nathi janta tamara aagman thi amari sodh poori thai……..welcome back…….Vivekbhai
પાંખો કપાયેલી લઈ સરતા આ શ્વાસ સામે,
હર ક્ષણ ઝઝૂમવાનું, હર કોઈ છે જટાયુ.
વિવેકભાઇ
શ્વાસથી જાત ખોતરતાં જટાયુનું બ્લૉગવિશ્વમાં પુનહઃ આગમન પચરંગી બ્લૉગ જગતનાં ભેળસેળિયા રંગો વચ્ચે એક નવો અને ચોખ્ખો રંગ સમજવામાં ચોક્કસ મદદરરૂપ થશે.
૦૭/૦૭/૦૭ નું આગમન ભાવકોને તરબતર કરનારું નીવડો.
શ્વાસોના ટાંકણાથી ભીતર ના ખોતરાયું,
રહી રહીને પાછા ફરવું એથી સિરે લખાયું.
ભાઈ, શબ્દો તમારા શ્વાસ છે, જે અમારા જેવા વાચકો–ચાહકોને અનહદ આનંદ આપે છે..જીવનનું સત્ય સમજાવે છે..તેનાથી ભીતરને તે કદી ખોતરાય?તે તો પ્રાણ છે, જે હ્દયને ભીતરથી ઝંઝોળે છે, શુધ્ધ કરે છે.એવો અફસોસ શા માટે કે, જવું હતું ક્યાં ને જઈ ક્યાં ચડાયું…?
સુંદર રચના સાથૈ પાછા ફર્યા ..સ્વાગત છે.પણ એક સુધારો કરજો..‘દર શનિવારે માત્ર નવી રચના સાથે’
આખું જીવન આ મારું જીવાયું એ રીતે,બસ-
મારે જવું હતું ક્યાં ને ક્યાં જઈ ચડાયું?
– સરસ !
wow sir
second innging start so nice pls cond…..
Dear vivekbhai,
welcome!
sundar gazal gazal laine aavyaa.
paN aa sher ni to vaat j kai or chhe.
પાંખો કપાયેલી લઈ સરતા આ શ્વાસ સામે,
હર ક્ષણ ઝઝૂમવાનું, હર કોઈ છે જટાયુ.
aa j rite rasapaan karaavataa rahejo.
વિવેકભાઈ,
વેલકમ બેક,
તારું સ્મરણ તો ઊંડે, ઊંડે દીધું’તું દાટી,
ગઝલોનું થઈને જંગલ રૂંવે-રૂંવે શું છાયું?
શ્વાસોના ટાંકણાથી ભીતર ના ખોતરાયું,
રહી રહીને પાછા ફરવું એથી સિરે લખાયું.
પાંખો કપાયેલી લઈ સરતા આ શ્વાસ સામે,
હર ક્ષણ ઝઝૂમવાનું, હર કોઈ છે જટાયુ.
ખુબ સુંદર ….
જય ગુર્જરી,
ચેતન ફ્રેમવાલા
પ્રિય મિત્ર વિવેક…
Welcome back…!!
તમારું પુનરાગમન ગમ્યું… અને ઘણું જ ગમ્યું!!
તમારું વેકેશન જલ્દી ખતમ કરવા બદલ આભાર હોં…!! 🙂
તમને તમારી પાંખો ભલે કપાયેલી લાગે પરંતુ અમને પાંખો વિનાના માટે તો એ ય અમૂલ્ય જ છે હોં…!!
શ્વાસોના ટાંકણાથી ભીતર ના ખોતરાયું,
રહી રહીને પાછા ફરવું એથી સિરે લખાયું.
તારું સ્મરણ તો ઊંડે, ઊંડે દીધું’તું દાટી,
ગઝલોનું થઈને જંગલ રૂંવે-રૂંવે શું છાયું?
પાંખો કપાયેલી લઈ સરતા આ શ્વાસ સામે,
હર ક્ષણ ઝઝૂમવાનું, હર કોઈ છે જટાયુ.
આમ તો આખી ગઝલ જ સરસ છે, પણ આ શેરો જરા વધુ ગમી ગયાં!
Mane a samjatu nathi k tame jungaloma atwaya chho k gazaloma ? Kharekhar to gazalona jungalo tamarama ugya kare chhe j vakhtovakhat vanchava male chhe.khub khub abhar.Thanks.
I was not getting your and UrmiSagar’s blogs–And I thought I have a compiter problem–Good Gazal-keep it up
Dear Vivek
nice to read u. i always enjoy reading the difference within u
keep it up
મારું જ મારી સાથે વર્તન છે ઓરમાયું-
આ આટલા વરસમાં ખુદને ન ઓળખાયું ?
વાહ! મને આ ગઝલનો આ શે’ર બહુજ રમણિય લાગ્યો!
આખી ગઝલ સું દર છે.
મારું જ મારી સાથે વર્તન છે ઓરમાયું-
આ આટલા વરસમાં ખુદને ન ઓળખાયું ?
બહુ જ સરસ અને સાવ સાચી વાત. પોતાને જ આપણે ઓળખતા નથી તો અન્યને તો ક્યાંથી ઓળખીએ? મને બહુ જ ગમતો વિષય. એ માટે પહેલાં બધું શીખેલું ભૂલી જવું પડે. અને એ જ સૌથી અઘરી વાત છે. વાંચો –
http://antarnivani.wordpress.com/2007/06/01/abhan_thavanu/
Dear Vivekbhai.
very good peom. This poem is also tells mine story
can i have your personal e-mail id?
હર ક્ષણ ઝઝૂમવાનું, હર કોઇ છે જટાયુ..
ખૂબ સુંદર.
ખૂબ સરસ.
ફરી એકવાર આ યાત્રા ચાલુ કરવા બદલ અભિનન્દન્
Welcome back… Dr. Vivek
The Gazal is good as always…!
Dear Vivekbhai,
kem chho?
…ghanaa diwaso pachhee ghazalo no aaswaad karaavyo! as usual the ghazal is up to the mark which makes us to read again and understand what you try to say!it will take time!
i like the quotation (from someone), “”your absence should be long enough so that somebody misses you…. but it should not be long that someone learns to live without you…”. truly well said, who ever has said!!
silsilO chaalu rakhjO1
…aavjO!
..sasneh,
..Narendra
Nice……………….words are close to heart
No one can be away … You will continue your journey that never ends. Your pen will never stop. …. Harish Dave Ahmedabad
શ્વાસોના ટાંકણાથી ભીતર ના ખોતરાયું,
રહી રહીને પાછા ફરવું એથી સિરે લખાયું.
મારું જ મારી સાથે વર્તન છે ઓરમાયું-
આ આટલા વરસમાં ખુદને ન ઓળખાયું ?
Very Nice…….
A wonderful & as well a shocking experince, wonderful becoz, we cant describe the beauty of this gazal in wrds, i just got stood & fell into depth of the poem, Shocking Becoz of the writer name , the Person whom i used to meet in a different manner ( I As Medical Rep & He As a Doctor), have one another part of his life , on one hand helping in saving life of a person, on other hand such an immense writer, who plays with word very well ,
Excellent Sir…….!
Keep continue wid more ……………!
You might not have heard such a Negative comment but it contains deep positivenes.
“BHAYANKAR SUNDAR GAZAL’
બસ આમ જ ચાલતા રહો..
hi i am rahul
Vivekbhai,
apnu agman amaro swash chhe .have nahi lo vidai tevo vishwash chhe.
apani rachana o no ashwad chhe atale baki jindgi ni zanzavat no kya koi avkash chhe.
khub khub abhar
આખું જીવન આ મારું જીવાયું એ રીતે,બસ-
મારે જવું હતું ક્યાં ને ક્યાં જઈ ચડાયું?
પાંખો કપાયેલી લઈ સરતા આ શ્વાસ સામે,
હર ક્ષણ ઝઝૂમવાનું, હર કોઈ છે જટાયુ.
Awesome