શબ્દો છે મારાં શ્વાસ અને કાવ્ય પ્રાણ છે,
ચારેતરફ આ લોહીમાં અક્ષરની આણ છે.
સિદ્ધાર્થમાંથી હર ક્ષણે ગૌતમ બનું છું હું,
લોહીનું શબ્દે-શબ્દે કલમમાં પ્રયાણ છે.
ઇંદ્રિયના આ ઢોરને કાબૂમાં કરશો કેમ?
દરવાજા છોને બંધ હો, ખુલ્લી ગમાણ છે.
અણઆવડતનું બહાનું હવે કેમ કાઢશો?
ઊભા છો જ્યાં આ પાણી તો ઢીંચણસમાણ છે.
બોલે જો હોઠ જૂઠું, સીધું આંખમાં જુઓ,
વર્ષો જૂનો ઇલાજ છે પણ રામબાણ છે.
બે-ચાર શ્વાસ સુધીની તકલીફ છે બધી,
આગળ પછી આ રસ્તામાં સીધું ચઢાણ છે.
ડૉ. વિવેક મનહર ટેલર
સિદ્ધાર્થમાંથી હર ક્ષણે ગૌતમ બનું છું હું,
લોહીનું શબ્દે-શબ્દે કલમમાં પ્રયાણ છે.
kavi kavita ma lohi nichave tyaare j saari rachana thaay chhe. Siddharth na mahabhinishkraman ne sundar rite saankali lidho chhe.
બે-ચાર શ્વાસ સુધીની તકલીફ છે બધી,
આગળ પછી આ રસ્તામાં સીધું ચઢાણ છે.
I like this one !
ધવલભાઇની જેમ મને પણ એ બે કડીઓ ઘણી ગમી. જીવનના stress ને આ રીતે જોવાની રીત સૌએ અપનાવવા જેવી છે.
‘પછી’ ના સ્થાને ‘ભલે’ મુકીએ તો વધારે સારો ભાવ પ્રગટે છે.
આખા બ્લોગને આ નામ આપીને તમે સૌ કાવ્ય રસિકોને સુંદર પ્રેરણા આપી છે.
હવે ખબર પડી કે કવિતા કેમ આટલી બધી મને ગમે છે.
વિવેક ભ ઇ આ ગઝલ નિ
વિવેક્ભાઇ આ ગઝલ ની પ્રસન્શા માટે મારી પાસે પુરતા શબ્દો નથી
mind bloing, that was oasam, i had first time visited this site and now i can say i mthe one of the biggest friend of it. i never read trhis typeof gazals before.
ઘોળિ મન ઢોળિયુ કાગળ પર ;છોકરાઓ કહે છે મમ્મિ નુ આ પાગલપ્ણ; મારે મન આ પાગલપણ નહિ પણ તેમાથિ છુટવાનુ શાણપણ…….