(પછીતેથી… …બહાઉદ્દીન મકબરા, જૂનાગઢ, ૨૫-૦૨-૨૦૧૩)
*
તને ખોટું તો નથી લાગતું ને, યાર ?
રોજ જ
જ્યારે જ્યારે
હું તારા ઘર પાસેથી
-એ તારું ઘર જ છે ને?-
પસાર થાઉં છું
ત્યારે ત્યારે
ચાલુ ગાડીએ
અને ચાલુ મોબાઇલે
બે ઘડી
હાથ સહેજ છાતીએ અડાડીને
અને
માથું બે’ક ડિગ્રી નમાવીને
આંખ એકાદ પલભર બંધ કરી લઉં છું.
તારા ઘર પાસે
– એ તારું જ ઘર છે ને?-
ખાલી થોભાતું નથી, બસ…
સમય, પ્રભુ ! સમય…
-વિવેક મનહર ટેલર
(૧૯-૦૩-૨૦૧૩)
આહ…
વાહ
આપણા બધાની વાસ્તવિકતાનો સચોટ ચિતાર…………………………ખુબ ગમ્યુ, આપણે જ આપણને સ્વિકારીએ ત્યારે જ પ્રભુ પાસે જવાય છે……………….
જય શ્રેી ક્રિશ્ન.આપનો દિન મન્ગલમય હો.વાહ્!
આપણે સમય પાસેથી પસાર થઇએ છીએ કે સમય આપણી પાસેથી પસાર થાય છે?
કે પછી સમય ભ્રમણા છે…
કે પછી નિરીક્ષક…
સરસ.
જુનાગઢના મકબ્રા પર્થિ ખુબ સુન્દર શબ્દો.
કટાક્ષની કગારે !
Arvind Vora, Rajkot. (Gujarat)
ખુબ સરસ્.
પ્રભુ નિ પ્રથ્થ્નાનિ ખુબ સરસ અને સરલ્ વાત્
વાહ..એકદમ સાચું લખ્યું છે..!
દર રવિવારે સ્વામિ નારાયણ ની સભા ભરો તો આવી કવિતા લખવી પડે નહિ.
@ હસમુખભાઈ:
મારા માટે તો કવિતા જ ઇશ્વર છે…
હું કોઈ સંપ્રદાય કે ધર્મમાં માનતો જ નથી… હું માત્ર મનુષ્યધર્મમાં જ માનું છું અને એનું જ પાલન કરું છું…