(એક આશાનું કિરણ…. ….કૌસાની, ઉત્તરાખંડ, ૨૦-૦૫-૨૦૧૭)
*
મારું મૌન જ
મારી જિંદગી વિશે
બોલતું રહ્યું.
*
સ્નેહની ભીંત
ના ટકે, સ્મરણની
સિમેન્ટ વિના
*
બંધાઈ રહ્યાં
આજીવન. શું હતું
આપણી વચ્ચે?
*
ચકલી ગુમ:
હવે શહેર પોતે
નિષ્પર્ણ વૃક્ષ.
*
શ્હેરની છાતી
ચીરી, નીકળ્યો ઊડી
ગયેલો ટૌકો.
*
બે કાંઠા વચ્ચે
પુલ તો બાંધી દેશો,
હૈયાં જોડાશે?
*
હું ચુપ. તુંય.
બોલે બસ બંનેના
મોબાઇલ જ.
-વિવેક મનહર ટેલર
(મે, ૨૦૧૨ – મે,૨૦૧૭)
(ભૂલો પડેલો ટહુકો…. ….કૌસાની, ઉત્તરાખંડ, ૨૦-૦૫-૨૦૧૭)
Wah…Love it..So poignant
Waah khub saras!
વાહ
Wah
વાહ કવિ વાહ…
Waah sir jee kya baat hai
વાહ મજા આવી ગઈ
बहुत खूब
બધા જ હાયકુ મનભાવન અને અર્થપુર્ણ, સરસ,સરસ,સરસ…. અભિનંદન અને આભાર….
Waaaah
બંધાઈ રહ્યાં
આજીવન. શું હતું
આપણી વચ્ચે? Mast…
મરતાં રહ્યાં,
છતાં જીવતાં રહ્યાં,
કોણ કોના માટે રે !
બહુ જ સરસ Very Nice and Impressive
keep it Up Bhai
વાહ!
ગમ્યા. બધા જ..
લતા
ખુબ જ સરસ હાઇકુ
આભાર મિત્રો….