(ધોધ : ધરતીને ઊગેલું સ્વપ્ન… …સૌરાષ્ટ્ર, ઑગષ્ટ-03)
*
પડેલા પથ્થરોમાં જે રીતે ઝરણાં જડી આવે,
સ્મરણના રણમાં તારા જળમયી હરણાં મળી આવે.
તું મોટો છે – શું એ કરવાને સાબિત પૂર લાવ્યો છે ?
…કે જ્યાં એક લાશ પણ લઈ હાથમાં તરણાં તરી આવે…
અમારા આભ સરખા ઘા ઉપર થીંગડા નહીં ચાલે,
ખબર છે તોય ઇચ્છું છું, તું ચાંદરણાં લઈ આવે.
નિરાશા થાય છે પૃથ્વી ઉપર જન્મી ફરી પાછા,
આ શું કે આદમી કો’ આદમીવરણા નહીં આવે ?
જો જગ્યા હોય મનમાં આભ સમ ચાદર મળે તમને
ને પાથરવાને પૃથ્વી જેવા પાથરણાં મળી આવે.
તમારી હોય જો તૈયારી વીંધાઈ જવાની, દોસ્ત !
નયન ચારેતરફ તમને તો મારકણાં મળી આવે.
આ મારો શબ્દ પણ તારી જ માફક જો હવા થઈ જાય,
તો મારા શ્વાસમા મારાય સાંભરણાં કદી આવે.
-વિવેક મનહર ટેલર
સુંદર રચના….
કૈંક લખું તું તરણું પાથર,
મસ્ત પવન પાથરણું પાથર.
અમને તારવા તું ખુદ અહીં કદી આવે ન આવે,
તારા નામે ખુદ તરનારા અહીં અનેકો મળી આવે!
વાહ વિવેકભાઇ…
જો જગ્યા હોય મનમાં આભ સમ ચાદર મળે તમને
ને પાથરવાને પૃથ્વી જેવા પાથરણાં મળી આવે.
સરસ…!! મજા આવી હોં…!!
Je chodi ne jata rahya che tene yaad kari aa rachna rachi hasey….
nice writing…
This post has been removed by the author.
Bahu Saras Kavita chhe. Saral shabdo na prayog kavita ne “Natural Flow” aape chhe. Very well written poem.
નિરાશા થાય છે પૃથ્વી ઉપર જન્મી ફરી પાછા,
આ શું કે આદમી કો’ આદમીવરણા નહીં આવે ?
જો જગ્યા હોય મનમાં આભ સમ ચાદર મળે તમને
ને પાથરવાને પૃથ્વી જેવા પાથરણાં મળી આવે.
વાહ વિવેકભાઇ લાજવાબ
wwaahhh