(ટહુકાને તરસ વગડાની…. ….કોકિલા, પુષ્કર, રાજસ્થાન, ૨૦૧૪)
*
તું ‘તરસ’ લખ છાતીમાં ને હું ત્યાં લખું ‘છિપાવું’,
થોડો તારી નજદીક આવું.
ધોળે દહાડે પાંપણના કાગળ પર તું લખ ‘સપનું’,
સાત રંગનો સૂરજ હું ના લાવું તો શા ખપનું ?
રંગ-રંગની ઘટનાથી તારું હોવું પ્રગટાવું,
હું લગરિક નજદીક આવું.
શબ્દોના લિસોટા વચ્ચે ‘મૌન’ લખી દે થોડું,
ગલી-ગલી ગૂંદીને હું ત્યાં જઈ એક ચુંબન ચોડું.
સદીઓ લાંબા ઈંતજાર પર ‘આલિંગન’ લખાવું.
એમ તને હું નજદીક લાવું.
– વિવેક મનહર ટેલર
(૨૯-૧૦-૨૦૧૫)
*
(અલખની પ્યાસ…. ….પુષ્કર, રાજસ્થાન, ૨૦૧૪)
Waaahhh
ધોળે દહાડે પાંપણના કાગળ પર તું લખ ‘સપનું’,
સાત રંગનો સૂરજ હું ના લાવું તો શા ખપનું ?
વાહ !
એમ તને હું નજદીક લાવું…………..
સરસ વાત કરી,તરસ છિપવવાની વાત પરંતુ પ્યાસ તો અધુરી જ રહી ગઈ………અભિનદન………
સરસ ફોટોગ્રાફ માટૅ પણ ……….
શબ્દોના લિસોટા અને મૌન વચ્ચેના ક્ષિતિજ્ પર ,
ચુમ્બન ‘ને આલિન્ગન બનીને આવુ.
————————————
નુકચેતિને અવકાશ જ ક્ય છે ?
સદીઓ લાંબા ઈંતજાર પર ‘આલિંગન’ લખાવું.
એમ તને હું નજદીક લાવું.
આહ કવિ… મઝા આવી..!!! 🙂
Vaah hu tane nazdik Lavu! Kehvu pade
ક્યા બાત હૈ !…
Wow…its beautiful. Fresh Sweet..!
વાહ
તને હુ નજદીક લાવુ….
શબ્દોના લિસોટા વચ્ચે ‘મૌન’ લખી દે થોડું,
ગલી-ગલી ગૂંદીને હું ત્યાં જઈ એક ચુંબન ચોડું.
સદીઓ લાંબા ઈંતજાર પર ‘આલિંગન’ લખાવું.
એમ તને હું નજદીક લાવું.
– સરસ!