(શિકારા… …કાશ્મીર મે-૨૦૧૨)
*
કાશ્મીર જઈએ ત્યારે જાદુ અનુભવાય એ તો સ્વાભાવિક છે પણ કાશ્મીરનો ખરો જાદુ તો ત્યાં જઈ પરત આવી જઈએ એ પછીનો છે. કાશ્મીર લોહીમાંથી, શ્વાસમાંથી, અહેસાસમાંથી લગીરેય ઓસરતું, આછરતું નથી…
*
મન હજી પણ ત્યાં જ દોડી જાય છે,
કાશ્મીર શું છે, હવે સમજાય છે.
દાલ સરવર લોહીમાં એવું ભળ્યું,
રક્તકણ એક એક શિકારા થાય છે.
ખુશબૂ છે ગુલમર્ગની કે તારી યાદ ?
મન વિચારે છે, વિચાર્યે જાય છે…
મારતો, દોડાવતો અહીંયા સમય,
સંત પેઠે કેવો ત્યાં હિમાય છે !
જ્યાં કોઈ દિલથી ગળે મળતું જરા,
કાશ્મીર ત્યાં ત્યાં હવે દેખાય છે.
પુણ્યતા કેવી સ્મરણમાં પણ, અહો !
મારું હોવું અહીં તરત સ્વર્ગાય છે.
– વિવેક મનહર ટેલર
(૧૯-૧૨-૨૦૧૨)
*
(ખુશબૂ… …કાશ્મીર મે-૨૦૧૨)
આહા… શું વાત છે…!! મઝા આવી ગઇ દોસ્ત…
અને આ ફોટાઓ જરા વાંકા કર્યા એ પણ ગમ્યું..!!
“કાશ્મીર પૃથ્વી પરનુ સ્વર્ગ” કાશ્મીરની નઝાકત સરસ કવિતા દ્વારા વ્યક્ત થાય છે…………….ફોટામા ગુલાબનુ વિશેષ સૌન્દર્ય નોખી ભાત પાડે છે………
સુરતનો શિયાળો-કાશ્મીરનો ઉનાળો…..
As beautiful as Kashmir. ….travelled 30 years back in more wsys thn one… 🙂 🙁
લોહી તરસ્યા બન્યા જનાવર,
ફેર નથી હવે જન-જનાવરમાં,
દાલ બિચારું શુ કરે,
શિકારા પણ નિહાકા ખાય છે.
મારતો, દોડાવતો અહીંયા સમય,
સંત પેઠે કેવો ત્યાં હિમાય છે !
ખરે જ !
પુણ્યતા કેવી સ્મરણમાં પણ, અહો !
મારું હોવું અહીં તરત સ્વર્ગાય છે.
બહુ સાચી વાત… જોકે, કાશ્મીર ગયા હોય
તેને જ સમજાય…મને એટલે જ સમજાયું…!
જીવન આપણે માણવાનું હોય છે,
બીજામાં દખલ ના કરીને આપણે,
ખુદનું ભઈ ખુદે તાણવાનું હોય છે.
-અશોક વાવડીયા,《રોચક》♥
કાશ્મીર પૃથ્વી પરનુ સ્વર્ગ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! ગમ્યુ!
અતિસુંદર રચના વિવેક સર..કશ્મીર ને તાદ્રશ કરતી !
કશ્મીર તો હું કદી ગયો નથી
પણ
અઢી દાયકા પહેલા
છૂટી ગયેલ
મારા વતનની ગલીઓને જોવા
વર્ષમાં એકવાર જરુર જઉ છું..
જે ધુળમાં હું આળોટ્યો, ઉછર્યો,
અનેક ખેલ ખેલ્યો
એ ફૂટપાથ, એ પ્હોળી શેરીઓ
આજે પણ એવા જ દિલકશ છે,
જેવા હું બચપણમાં છોડીને ગયેલો !
એકલો જ ભટકવા નીકળી પડુ છું
એ શેરીઓમાં
જ્યાં મારુ બાળપણ સુતેલુ છે
જ્યાં એક યુગ અટકેલો છે
ને
ધોમધખતા તાપમાંય
હ્રદય ગાઇ ઉઠે છે :
કિતની ખુબસૂરત યે તસ્વીર હૈ
યે કશ્મીર હૈ..યે કશ્મીર હૈ !
આભાર !!