રાત રોજ જ
શમણાંઓ બિછાવે;
લેવા હો એ લો.
જરૂરતની
સાંકળથી- બંધાયા
બંને વર્ષોથી.
પરસ્પરને
આલિંગીએ કે ‘હું’ને
પોતપોતાના?
રજાઈ રોકે
ઠંડી : શું ઓઢી બેઠાં
આપણે બંને?
રાતરાણી દે
ટકોરા; બારી ખોલો
એ.સી. રૂમની.
હું તો આગળ
નીકળી ગયો; ક્યાંથી?
હજી યાદ છે?
– વિવેક મનહર ટેલર
(૧૩-૧૨-૨૦૧૭)
(એક આશાનું કિરણ…. ….કૌસાની, ઉત્તરાખંડ, ૨૦-૦૫-૨૦૧૭)
*
મારું મૌન જ
મારી જિંદગી વિશે
બોલતું રહ્યું.
*
સ્નેહની ભીંત
ના ટકે, સ્મરણની
સિમેન્ટ વિના
*
બંધાઈ રહ્યાં
આજીવન. શું હતું
આપણી વચ્ચે?
*
ચકલી ગુમ:
હવે શહેર પોતે
નિષ્પર્ણ વૃક્ષ.
*
શ્હેરની છાતી
ચીરી, નીકળ્યો ઊડી
ગયેલો ટૌકો.
*
બે કાંઠા વચ્ચે
પુલ તો બાંધી દેશો,
હૈયાં જોડાશે?
*
હું ચુપ. તુંય.
બોલે બસ બંનેના
મોબાઇલ જ.
-વિવેક મનહર ટેલર
(મે, ૨૦૧૨ – મે,૨૦૧૭)
(ભૂલો પડેલો ટહુકો…. ….કૌસાની, ઉત્તરાખંડ, ૨૦-૦૫-૨૦૧૭)
(પીળું સ્મિત… …ગરમાળો, મે, ૨૦૧૦)
* * *
સૂર્ય વીંઝતો
કોરડો, ગરમાળો
પીળુંક હાસ !
*
ફાગણ જેવી
આવી તું ને હું ફાટ્યો
કેસૂડા સમ.
*
ભરઉનાળે
ચોમાસું : મારા હોઠે
તારાં ચુંબન !
*
મરણ પણ
મરણને શરણ :
તારું સ્મરણ !
*
કવિતા : મૌન
કવિતા : શબ્દ અને
કવિતા : શૂન્ય
*
બેડરૂમમાં
હું છું, તું છે. આપણે ?
કે બસ ટી.વી. ?
-વિવેક મનહર ટેલર
(૧૦-૦૪-૨૦૧૩)
* * *
(ઇન ઉમ્ર સે લંબી સડકોં કો… …દુબઈ, રાત્રિ, નવે, ૨૦૧૨)
(તીખી નજર…. …ઓસ્ટ્રેલિઅન સીગલ, ડિસે, ૨૦૦૮)
*
સાંજ ઢોળાણી
ટપ્ ટપ્ લોહી બનીને,
થૈ કોની હત્યા…?
*
વિસ્તરી ગળે
મેદાનની તિરાડો :
વાદળ સૂકાં !
-વિવેક મનહર ટેલર
(૧૯૮૬)
(મારી કોઈ ડાળખીમાં પાંદડાં નથી…. ….પંપા સરોવર, ડાંગ, ૦૭-૦૨-૨૦૧૦)
*
પાનખરમાં
ઝાડ લીલાં, પોપટ
બેઠાં ડાળખે !
*
મોટર ચાલી
હવા ગૂંગળાવતી
ગાડા પરથી
*
બપોરે કોણે
ગાયો સૂર્યમલ્હાર ?
રણ ઝળૂંબ્યું !
*
-વિવેક મનહર ટેલર
(૧૯૮૬)
(ફાંટું ભરીને સોનું સૂરજનું ભરો હવે… …જાલોરી પાસ, હિ.પ્ર., નવે.’૦૭)
.
ખાલી આભને
શ્રાવણનાં, બનાવું-
રણની હોડી !
*
અરીસો ફૂટે
કણ કણ થૈ જાઉં,
છાયા ન મીટે.
*
તડકાસળી
વીણીને માળો બાંધે
સમયપંખી.
-વિવેક મનહર ટેલર
(૧૯૮૬)
(ગોરંભો….. ….ભરતપુર, ૦૫-૧૨-૨૦૦૬)
તારા વરસે
ચોમાસે, આભ રાત્રે
કોરુંચટ્ટાક
* * *
પુષ્પનેત્રમાં
વસંતનું કાજળ,
ભમરો હસે.
* * *
કોયલ બેઠી
પર્ણઘટામાં; હવે
વૃક્ષ ટહુકે !!
-વિવેક મનહર ટેલર
(ઘાટે બંધાણી મારી હોડી વછોડી જા… સુરમ્યા તાપી, સપ્ટેમ્બર,2006)
ઝાકળચણ
ચણી જતાં પ્રભાતે
તડકાપંખી !
*
વ્યોમ વિધવા
સાંજટાણે ; લોપાયો
સૂરજચાંલ્લો !
– વિવેક મનહર ટેલર